Honingzoete dagen

Van Sarah-Kate Lynch, auteur van Zoet verlangen en Dolci d’Amore, is er nu een heerlijk liefdesverhaal met een hoge feelgoodfactor: ‘Honingzoete dagen’. 
Cherie-Lynn ‘Sugar’ Wallace volgt elke lente haar bijen naar een nieuwe stad. Dit jaar, toen ze koningin Elizabeth VI op de oude landkaart neerzette, bleek New York haar bestemming. Daar aangekomen loopt ze behalve haar nieuwe buren – de schuwe Ruby, Lola en haar dochtertje, chefkok Nate die niet van mensen houdt en de werkloze oud-portier George – vrijwel meteen de knappe Schot Theo tegen het lijf. Hoewel hij haar hart sneller doet kloppen, weigert ze daaraan toe te geven. Sugar gelooft niet meer in de liefde, maar haar bijen wel...

Titel: Honingzoete dagen
Auteur: Sarah-Kate Lynch
Aantal bladzijdes: 336
Speelt zich af in: New York (USA)
Uitgeverij: De Fontein

Samenvatting 

Sugar verhuist elk jaar met haar bijen. Dit jaar gaat ze in New York wonen. Op haar eerste dag in de stad loopt ze Theo tegen het lijf. Een probleem ze krijgt hem maar niet uit haar hoofd. Al snel raakt Sugar bevriend met haar nieuwe buren. Maar hoe gaat het met Theo?

Mijn mening

Ik wil uitgeverij De Fontein enorm bedanken voor een exemplaar van Honingzoete dagen. 

Honingzoete dagen is een heerlijk boek. Het leest weg in een mum van tijd. Voor mij dus een middag.  Ik kreeg het boek zaterdag binnen, uit nieuwsgierigheid ben ik erin begonnen maar zondagmiddag was hij echt wel uit. 

Sarah-Kate Lynch heeft een geweldige schrijfstijl. Hij sluit perfect aan op de manier hoe ik mijn boeken graag lees. Het liefst in een ruk uit. Voor mij is Honingzoete dagen geen doorsnee chicklit boek. Het element met de bijen maakt Honingzoete dagen toch weer anders dan de andere chicklits.

Sugar laat zich leiden door haar bijen. Ik heb hierdoor best wel gelachen. Ik geef toe die bijen zijn slimmer dan ze lijken. Er zijn hoofdstukken die geschreven zijn uit het perspectief van een bij. De koningin om precies te zijn. Dat bedoel ik nou, zoiets heb ik eigenlijk nog niet gezien.

Ik ga, helaas, niet al te veel zeggen over Theo. Behalve dat hij Schots is en ik heb een zwak voor accenten. Dus elke keer als hij praatte hoorde ik dat dus met een Schots accent. Of ik dat erg vind? Nou eigenlijk toch niet.

Ik geef Honingzoete dagen 4/5

CONVERSATION

1 reacties: