Het is bijna Kerstmis. Voor de kerstvoorstelling op school wordt gewerkt aan een nieuwe interpretatie van Sneeuwwitje en de hoofdrol is voor Lumikki. Wonderbaarlijk genoeg lijkt alles op rolletjes te lopen. Lumikki heeft tot haar eigen verbazing verkering gekregen met een leuke jongen, die in het toneelstuk de rol van de jager speelt. Maar met de première in zicht krijgt Lumikki plotseling berichtjes van een geheime aanbidder, wiens liefde al snel een obsessie blijkt te zijn. De aanbidder dreigt van de première een bloedbad te maken als Lumikki niet doet wat hij zegt. Terwijl Lumikki de Schaduw probeert te ontmaskeren, wordt ze geconfronteerd met de zwartste geheimen uit haar eigen verleden. De tijd dringt, de avond van de première staat voor de deur en Lumikki moet een manier vinden om korte metten te maken met haar stalker, wiens ziel zo zwart is als ebbenhout.

Titel: Zwart als ebbenhout #3 Snowwhite
Auteur: Salla Simukka
Aantal bladzijdes: 142
Speelt zich af in: Finland
Uitgeverij: Clavis

Samenvatting

Lumikki werkt hard aan de kerstvoorstelling op school. Samen met haar nieuwe vriend hebben zij de hoofdrol. Maar hoe dichter ze bij de première komen hoe meer Lumikki last krijg van haar stalker. Hij dreigt met de meest afschuwelijke dingen. Zal Lumikki hem kunnen stoppen voor de première? 


Mijn mening 

Wat meteen op valt is de dikte van het boek. Alle drie de boeken in de trilogie zijn niet dik maar Zwart als ebbenhout is wel extreem dun. Met slechts 142 bladzijdes had ik hem zo uit. 

Desondanks dat ik hem zo uit had sprak Zwart als ebbenhout mij minder aan dan de andere twee boeken. Het voelde als een einde. Ik had een compleet ander boek in mijn gedachten. Met wisselende perspectieven en meer invloeden van de stalker. Simukka heeft daar niet voor gekozen helaas.

Naar mijn mening is Lumikki redelijk vervelend. Haar oude liefde duikt opeens op maar zij heeft nu een vriend. Ik weet niet wat jullie doen maar ik zou geen affaire met hem beginnen nadat hij je heeft laten zitten. Dit doet Lumikki wel.

Ondanks dat ik Lumikki vervelend vind heb ik wel van Zwart als ebbenhout kunnen genieten. De spanning zat er goed in. Wanneer ik dacht te weten wie de stalker was bleek dat helaas fout te zijn. Toen eindelijk de stalker bekend werd gemaakt had ik het eigenlijk niet verwacht dat diegene het zou zijn. 

Aldus ik heb gemixte gevoelens bij Zwart als ebbenhout. Het is zeker niet mijn favoriete boek in de serie maar wel fijn als je een middag niks te doen hebt.

Ik geef Zwart als ebbenhout 3/5