Een week in Parijs


Al zolang ze zich kan herinneren lijdt Fay Knox aan vreemde flashbacks, die worden veroorzaakt door heel verschillende dingen: een Frans chanson, de kerkklokken van de Notre Dame. Volgens haar moeder is Fay nog nooit buiten Engeland geweest, laat staan in Frankrijk, maar waarom komt Parijs haar dan zo angstaanjagend bekend voor?
Fay volgt de enige aanwijzing die ze heeft: een adres op het label van een oude rugzak. Haar zoektocht brengt haar naar een verlaten klooster, waar de enig overgebleven monnik haar in eerste instantie weigert te helpen. Maar Fay zet alles op alles om te ontdekken wat haar moeder voor haar verzweeg. En als de puzzelstukjes van de waarheid op hun plaats vallen, staat Fays hele leven ineens op losse schroeven…

Titel: Een week in Parijs
Auteur: Rachel Hore

Aantal bladzijdes: 410
Speelt zich af in: Londen (UK) Parijs (Frankrijk)
Uitgeverij: Boekerij

Samenvatting

Fay is een muzikant, net als haar moeder. Ze krijgt een soort flashbacks die haar aan Parijs doen denken. Wanneer ze met het orkest naar Parijs gaat, krijgt ze antwoord op de vragen die haar moeder voorheen niet wou beantwoorden. 

Mijn mening

Ik wil Boekerij hartelijk bedanken voor een exemplaar van Een week in Parijs. 

Fay gaat samen met het orkest naar Parijs. Daar ontmoet zij madame Ramond. Iemand die haar moeder kent van vroeger. Wanneer zij begint te vertellen voelt het alsof het verhaal pas echt begint. Alles wat daarvoor gebeurde was een inleiding tot het echte verhaal. Het echte verhaal laat wel even op zich wachten hoor.

Madame Ramond kent Kitty, Fay's moeder, en Fay's vader van vroeger. Wanneer zij begint te vertellen gaat het perspectief van Fay's naar die van Kitty. Het is niet dat Madame Ramond een verhaal vertelt. Je leest het echt zoals Kitty het beleefde. I like it! 

Fay is geboren op de dag dat de tweede wereldoorlog uit brak. Een groot deel van het boek draait ook om de oorlog. Daar gaat Kitty's perspectief over. Ik zat soms met grote ogen te kijken, was dat echt gebeurd? Een traan hier en daar was ook wel op zijn plaats.

Een week in Parijs is niet een doorsnee historisch roman. Door het wisselende perspectief tussen 1961 en 1940/1945 blijft het boek interessant om te lezen. Ik ben sowieso al geboeid door de oorlog. Ik had eigenlijk in eerste instantie ook niet verwacht om over de oorlog te lezen. Wat een pluspunt was dat zeg toen ik erachter kwam!

Ik geef Een week in Parijs 4.5/5

CONVERSATION

0 reacties:

Een reactie posten