Vorige week ben ik begonnen met het publiceren van mijn verhaal. Vandaag staat er een iets korter stuk op het programma. Have fun!
Wat is het koud buiten denk ik wanneer ik de
deur weer open doe. De wind waait mee naar binnen. Eindelijk ben ik weer thuis.
Het is nog lekker warm in het huis. Ik ben denk ik vergeten om de verwarming
iets naar beneden te zetten. Ik ben blij als de winter over is. Ik ben helemaal
klaar met de kou. Ik loop direct door naar de keuken om thee te zetten. Het
water in de waterkoker is nog warm, ik heb een keer geluk. Met een warme kop
thee in mijn handen ga ik op de bank zitten. Er is geen beter gevoel dan dit.
Ik neem een slok, de thee is heter dan verwacht. Ik brand mijn mond eraan.
Wanneer ik de thee op tafel wil zetten knoei ik natuurlijk weer op mijzelf. Mijn
vermoedens zijn bevestigd, de thee is heet. Nadat alles weer schoongemaakt is
pak ik mijn deken en duik ik weer op de bank. Margo Roth Spielman en Q here I
come! Ik weet niet hoe snel je een boek kan lezen maar voor mijn gevoel vlieg
ik door het boek heen. De schrijfstijl van John Green is geweldig.
Met mijn laptop voor mij schrijf ik een
recensie. Papertowns is inmiddels uit. Ik ben erg lovend over Papertowns. Ik
kan niet geloven dat mensen dit geen geweldig boek vinden. Ik ben verliefd
geworden op dit boek. Er zitten lekker veel plottwisten in. Ik hou ervan. Net
als alle andere boeken van John Green zit er veel drama in. Het moet je
aanspreken, er zijn genoeg mensen die niet van zijn schrijfstijl houden. Ik in
tegenstelling tot hun wel. Ik wil Let it snow eigenlijk ook nog wel lezen. Dat
is het enige boek van hem die ik niet heb.
Ik besluit even aan mijn volgers van mijn
blog te vragen welk boek ik nu moet lezen. Een foto van mijn to be read shelf
zit erbij. Niet dat ik andere boeken krijg. Ik moet snel die planken leeg zien
te krijgen. Dit gaat lukken als ik voorlopig niet meer naar het boekenfestijn
ga. Ik koop altijd te veel boeken. Met het aantal boeken dat ik lees per week
ben ik denk ik volgend jaar door mijn to be read shelf heen. Er staan nog honderd
ongelezen boeken, ik lees er gemiddeld twee per week. De rekensom is makkelijk
te maken.
Ik pak mijn telefoon er bij. Op twitter is er
gereageerd op mijn oproep. Ik ben erg benieuwd wat eruit komt. Ik weet niet
eens wat ik moet lezen. De hulp komt precies op het juiste moment. Ik zie Rood
als bloed een keer voorbij komen. Als ik zie hoeveel bladzijdes het heeft heb
ik hem zo in een middag uit. Makkelijk te doen dus! Ik zie ook Fangirl voorbij
komen. Ik heb nog nooit iets van Rainbow Rowel gelezen. De cover spreekt mij
erg aan maar meer dan dat weet ik niet over het boek. Voor de rest komen boeken
van Sophie Kinsella, Gillian King en Lisette Jonkman er in voor. Ik heb van
alle drie auteurs pas een boek gelezen. Ik ben benieuwd of de andere boeken net
zo leuk zijn. Ik loop naar boven, naar mijn boekenkamer. Mijn eigen walk in
boekenkamer. Boeken staan overal. Ik besluit om het tweede boek in de
Shopaholic serie te gaan lezen. Ik moet vaker mensen om hulp vragen. Dit pakt
best wel goed uit. Samen met mijn boek ga ik even achter mijn laptop zitten.
Nog even een recensie schrijven voor morgen. Dan kan ik lekker doorlezen,
morgenavond maak ik wel de nieuwe voor overmorgen.
Ik voel dat mijn ogen beginnen dicht te
vallen. Mijn moeder is nog bezig met het eten wat betekent dat ik niet even nog kan slapen. Ik
baal ik ben de laatste tijd zo veel moe dat ik minder lees. Het is zo
vervelend, ik weet niet wat ik eraan kan doen. Mijn oogleden worden steeds
zwaarder totdat ik wat hoor. ‘Sarah het eten is klaar!’ Eindelijk eten denk ik.
Ik heb wel erg veel honger. Na het eten is de vermoeidheid net zo erg als voor het eten. Je mag even een
uurtje uitrusten op je bed zeg ik tegen mijzelf. Daarna ga je weer wat met je
blog doen.
0 reacties:
Een reactie posten